Łokieć tenisisty czy golfisty? Omawiamy różnice

Połączenie ramienia i przedramienia obejmuje wiele mięśni o różnych funkcjach i przede wszystkim odpowiada za ruchy w nadgarstku. Struktura łokcia jest wrażliwa na różnego rodzaju przeciążenia, co prowadzi do występowania stanów zapalnych. Popularnymi schorzeniami są łokieć tenisisty i łokieć golfisty. Z tego tekstu dowiesz się, czym się one różnią.

Powstawanie stanów zapalnych

Zarówno łokieć tenisisty, jak i łokieć golfisty to schorzenia zaliczane do grupy entezopatii mięśniowych. Łokieć tenisisty obejmuje mięśnie prostowniki nadgarstka, natomiast łokieć golfisty dotyczy mięśni zginaczy nadgarstka. Oba te schorzenia powstają z powtarzających się mikrourazów i przeciążeń tkanek miękkich, które przeważnie są wynikiem długotrwałej i nieprzerwanej pracy mięśni. Powtarzające się urazy sprawiają, że organizm produkuje tkanki zbliżone do uszkodzonego ścięgna, lecz o mniejszej wytrzymałości. Dlatego poddawanie nowej tkanki kolejnym obciążeniom może doprowadzić do naderwania ścięgna, powstania zwapnień w obrębie przyczepu oraz tworzenia patologicznych naczyń krwionośnych o charakterze wytwórczym.

Grupy narażone

Wbrew nazwom, tego typu schorzenia nie dotyczą tylko określonych grup sportowców. Łokieć tenisisty najczęściej dotyka informatyków, pracowników biurowych, kucharzy, monterów i mechaników. Natomiast łokieć golfisty jest popularny u stolarzy, malarzy, ogrodników i sportowców, których dyscypliny wykorzystują elementy rzutów, wspinania się i dźwigania ciężarów. Oba te schorzenia przeważnie objawiają się bólem. Łokieć tenisisty występuje po bocznej stronie stawu łokciowego i narasta w trakcie ruchu wyprostowanego nadgarstka. Ból może objawiać się w pracy lub podczas codziennych czynności jak podniesienie szklanki czy przywitanie się. Łokieć golfisty generuje ból po przyśrodkowej stronie stawu łokciowego i pogarsza się przez zgięcia w stawie nadgarstkowym oraz przez ruchy pronacji przedramienia, zwłaszcza przy zgiętym do kąta prostego stawu łokciowego.

Działania zapobiegające

W przypadku wystąpienia bólu przede wszystkim należy zmniejszyć obciążenia i wykonywać dużo przerw w problematycznych czynnościach. Niezbędne są także regularne ćwiczenia rozciągające i wzmacniające. W ten sposób poprawia się ukrwienie, elastyczność i odporność na obciążenia. Podstawą jest jednak szybkie działanie, czyli zmniejszenie czynników powodujących bóle już na etapie pojawienia się pierwszych dolegliwości. Postępowanie zachowawcze uwzględnia odciążenie struktur chorobowych, a także różnego rodzaju terapie manualne. Poprawienie ukrwienia i zachowanie właściwej ruchomości  można uzyskać za pomocą masażu poprzecznego, który składa się z części aktywnej i rozluźniającej. Innym sposobem są techniki mięśniowo-powięziowe, które przywracają prawidłowy tonus mięśni, elastyczność w obrębie całej kończyny i ślizgi między tankami. Poza terapią manualną stosuje się terapię falą uderzeniową, kinesiology taping oraz ostrzykiwania osoczem bogatopłytkowym.

Recommended Posts