Uszkodzenia stożka rotatorów – częsty uraz wspinaczy

Obręcz barkowa to nie jest tak, jak wiele osób myśli jeden staw, ale pięć współpracujących ze sobą stawów: łopatkowo-ramienny, łopatkowo-żebrowy, barkowo-obojczykowy, przestrzeń podbarkowa i staw mostkowo-obojczykowy. Natomiast stożek rotatorów, zwany także kapturem lub pierścieniem, to grupa mięśni i ścięgien, które pokrywają przednią, tylną oraz górną powierzchnię stawu łopatkowo-ramiennego. Do jego uszkodzenia dochodzi z różnych powodów. Jest to jednak najczęstsza przypadłość wspinaczy.

Przyczyny

Stożek rotatorów składa się ze ścięgien mięśnia nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego, podłopatkowego i obłego mniejszego obręczy barkowej. Do jego zadań należą stabilizacja głowy kości ramiennej w stawie, ruchy obrotowe w stawie i unoszenie ramienia. Jego uszkodzenie powstaje w wyniku urazu, przez postępujące zmiany w ścięgnie lub jego przyczepie. Przewlekły ból podczas powtarzających się czynności wskazuje na zmiany zwyrodnieniowe ścięgien i mięśni obręczy barkowej. Oprócz wspinaczy dotyczy to także siatkarzy, koszykarzy, tenisistów i pływaków. Nie jest to jednak schorzenie typowo sportowe. Może także dotknąć osób pracujących z ramionami uniesionymi do góry, np. pracowników budowlanych lub wykończeniowych. Uszkodzenie stożka rotatorów miewa także przebieg ostry. Daje o sobie znać przy upadku na wyprostowaną kończynę lub podczas dźwigania ciężaru. W niektórych przypadkach zapalenie powoduje odkładanie się złogów wapnia w ścięgnie, które skutkuje osłabioną wytrzymałością i silnym bólem.

Sposoby leczenia

Rozpoznanie uszkodzenia stożka rotatorów wykonuje się poprzez wywiad lekarski, badanie kliniczne oraz badania obrazowe (USG, MR, RTG). Po przeprowadzonej diagnozie lekarz wybiera formę leczenia urazu. Przeważnie jest to zachowawcza rehabilitacja i farmakoterapia. Nagły ból doraźnie zmniejsza się za pomocą leków przeciwbólowych i zimnych okładów. Usuwanie ognisk zwapnienia okołobarkowego można przyspieszyć poprzez zwiększenie szybkości przepływu krwi w naczyniach włosowatych i limfatycznych. Takie efekty uzyskuje się za pomocą masażera terapeutycznego Pneumatron. Właściwie przeprowadzone zabiegi sprawią, że pacjent poczuje ulgę w codziennych czynnościach. W niektórych przypadkach urazy stożka rotatorów są w tak poważnym stanie, że lekarz może zlecić operację. Rekonstrukcję barku przeprowadza się w formie artroskopowej (pod skórą), otwartej oraz półotwartej.

Rehabilitacja

Po operacji ręka jest unieruchomiona na 4 do 6 tygodni. Następnie rozpoczyna się leczenie rehabilitacyjne trwające 4-6 miesięcy. Przez pierwsze tygodnie trwa ochrona miejsca operowanego, a z czasem dodawane są ćwiczenia zwiększające zakres ruchu. Ostatnim etapem jest powrót do pełnych obciążeń obręczy barkowej. Zamiast zabiegu lekarz może zlecić leczenie zachowawcze, które trwa około 6 miesięcy. Przez ten czas dąży się do zmniejszenia bólu, poprawy zakresu ruchu, wzmocnienia mięśni obręczy barkowej i poprawy biomechaniki ruchu. Rehabilitacja może także uwzględniać krioterapię (leczenie za pomocą zimna) lub kinesiotaping (oklejenie stawu plastrami). Powrót do stanu sprzed uszkodzenia stożka rotatorów jest jak najbardziej możliwy.

Recommended Posts